"Blog Y2 059 - Trust and praise God in all seasons."

By You I have been upheld from birth; You are He who took me out of my mother’s womb. My praise shall be continually of You. Psalm 71:6.

In this verse, King David reflects on God’s care for us from birth, encouraging us to live in devotion to Him from a young age. If God has shown us mercy even before we could serve Him, we should make the most of the time we have now to serve Him. In moments of struggle, the psalmist remembers a lifetime of relying on God, recognizing His support from the very start. He says, “My praise shall be continually of you,” showing that praising God is the natural response to His unfailing grace. Just as trust in God has been constant for the psalmist, we too should trust and praise Him always. Whether in moments of joy or trial, we are encouraged to trust that He who began this journey with us will never leave our side. Today, let’s praise God for His steadfast love, recognizing that the same hands that brought us into this world will carry us through every season. Are you living in devotion to God, trusting and praising Him through every season? Psalm 34:1 reminds us: "I will bless the LORD at all times; His praise shall continually be in my mouth."

நான் கர்ப்பத்தில் உற்பவித்ததுமுதல் உம்மால் ஆதரிக்கப்பட்டேன்; என் தாயின் வயிற்றிலிருந்து என்னை எடுத்தவர் நீரே; உம்மையே நான் எப்பொழுதும் துதிப்பேன். சங்கீதம் 71:6.

இந்த வசனத்தில், தாவீது ராஜா பிறப்பிலிருந்தே தேவன் நம்மை கவனித்துக்கொள்வதை பிரதிபலித்து, இளம் வயதிலிருந்தே அவருக்கு அர்ப்பணிப்புடன் வாழ ஊக்குவிக்கிறார். நாம் அவரை சேவிப்பதற்கு முன்பே தேவன் நமக்கு இரக்கம் காட்டியிருப்பதால், இப்போது நமக்கு இருக்கும் நேரத்தை அதிகமாக அவருக்கு சேவை செய்ய நாம் பயன்படுத்த வேண்டும். வாழ்க்கையில் குழப்பமான நேரங்களில், ஆரம்பத்திலிருந்தே தேவனுடைய ஆதரவை அங்கீகரித்து, வாழ்நாள் முழுவதும் தேவனை நம்பியிருந்ததை சங்கீதக்காரன் நினைவுகூருகிறார். "உம்மையே நான் எப்பொழுதும் துதிப்பேன்" என்று அவர் கூறுகிறார், தேவனைத் துதிப்பது அவருடைய மாறாத கிருபை என்பதைக் காட்டுகிறது. சங்கீதக்காரனுக்கு தேவன் மீதான நம்பிக்கை மாறாதது போல, நாமும் அவரை எப்பொழுதும் நம்பி துதிக்க வேண்டும். மகிழ்ச்சியான தருணங்களிலோ அல்லது சோதனையான தருணங்களில் நம்முடன் இந்த பயணத்தைத் தொடங்கியவர் ஒருபோதும் நம்மை விட்டு விலக மாட்டார் என்று நம்புவதற்கு நாம் ஊக்குவிக்கப் படுகிறோம். இன்று, தேவனுடைய மாறாத அன்புக்காக அவரைத் துதிப்போம், நம்மை இந்த உலகத்திற்கு கொண்டு வந்த அதே கரங்கள் ஒவ்வொரு பருவத்திலும் நம்மை சுமக்கும் என்பதை அங்கீகரிப்போம். நீங்கள் ஒவ்வொரு பருவத்திலும் தேவனை நம்பி, துதித்து பக்தியுடன் வாழ்கிறீர்களா? சங்கீதம் 34:1 நமக்கு நினைவூட்டுகிறது: “கர்த்தரை நான் எக்காலத்திலும் ஸ்தோத்திரிப்பேன்; அவர் துதி எப்போதும் என் வாயிலிருக்கும்.”